COTOPAXI

COTOPAXI, Sondag, 18. July

De Vulkaan COTOPAXI was echt heeeeel mooi, de natuur daar is echt prachtig, alhoewel we op mindstens 4000 meter o.m. waren. We gingen met een bus ca 4 uur tot de hoogste parkplatz voor autos en cars. Van daar uit gingen we tot het Refugio wandelen. Daar was een huis, en we gingen daar smiddags eeten en een heisse schoggi (is aber alang niet zo lekker als in switzerland, maar het was "binnen te houden" hehehehe). En die, die wouden konden nog meer naar boven wandelen tot de gletscher, ca. 5000 meter hoch. Ik ging natuurlijk mee, want ik wil dat niet alles missen, maar het was wel een beetje "peligroso" (gevaarlijk). Ik moest me ook enorm concentreren op me eigen stapen. Want bij elke paar stapen moest je ffies stoppen, om te admen, want op deze hoogde kon je niet so snel bewegen. Ik hep heel veel stopps gedaan, aleen al van de natuur overal, en je kunt ook de wegen van de lava zien van boven uit. En dr waren ook heel speciale en wilde bloemen. De roode aarde en de stenen daar heeft me het meeste fascineerd. Ik hep zelfs lavastenen en sand meegenomen. Dieren waren dr ook; we konden zelfs nog een fuchs zien. Als je gelukk hept kan je ook een condor (dat is een hele groote vogel)zien, maar die zijn extrem rar en darom hadden we geen gezien. Over de gletscher konden we niet wandelen, want we hadden geen uusruestig debij. Maar dat maakt niks uit, het was al hoog genoeg, zo hoog was ik denk ik, nog nooit. Bij de gletscher hebben we funny pictures gedaan.;-) En oh ja, op de terugweg, ging ik met German (spaanslerar in onze school) de hele weg naar beneden hupelen en rennen. Erst deed ie het voor, en dann dacht ik, warom niet ook ik? En inderdaad, het ging heel makelijk, omdat dr heel veel sand was en de foeten hadden dann een goede gripp darin, als je rende. We waren dann minder dann een uur be de bus, en het was heel leuk om te rennen hehehehe. Erst dacht ik, dat te terugweg zeker veel moerlijker zou worden, maar dat was dus niet zo.

Na die vermoeiende reis had ik recht sterk hoofdpijn, maar dat ging dann de volgende dag over.